Gmina Zakrzewo zajmuje malownicze tereny północno-wschodniej części Powiatu Złotowskiego. Ziemie te w znacznej mierze są zalesione, a największe walory przyrodnicze reprezentują Bory Kujańskie z dużą różnorodnością zwierząt i roślin.

Atrakcje turystyczne Gmina Zakrzewo

Występują tam liczne pomniki przyrody, najczęściej drzewa, które przetrwały kilka stuleci. Gmina obfituje również w jeziora. Na jej terenie jest ich w sumie 14, a największe Borówno wraz z kąpieliskiem i plażą w Kujankach, położone w sercu Borów Kujańskich, zajmuje powierzchnię 208 ha. Dogodne warunki przyrodnicze, w tym jeziora z plażami sprawiają, że na terenie Gminy znajduje się kilka ośrodków turystycznych, które udostępniają sprzęt wodny, co skłania do aktywnego wypoczynku.

Siedziba Gminy – Zakrzewo, to duża wieś krajeńska z bogatą historią walki Polaków o ich prawa podczas okresu przynależności tych terenów do zachodnich sąsiadów. Na przestrzeni kilku stuleci wieś przechodziła różne koleje losu, ale cały czas zamieszkiwana była przez Polaków. Wielokrotnie władze najpierw pruskie, a w okresie międzywojnia niemieckie, podejmowały liczne próby jej germanizacji, ale patriotyzm Polaków był silniejszy. W okresie międzywojennym Zakrzewo stało się prężnie działającym ośrodkiem ruchu polskiego na ziemi złotowskiej. A wszystko za sprawą proboszcza zakrzewskiej parafii p.w. św. Marii Magdaleny, księdza doktora Bolesława Domańskiego. Ksiądz Patron, bo tak nazywany jest do dnia dzisiejszego, od 1933r. był prezesem Związku Polaków w Niemczech. To on był lokomotywą ruchu patriotycznego na Krajnie Złotowskiej, ostoją polskości w Niemczech.

Dom Polski w Zakrzewie jest 77-letnią, najstarszą instytucją kultury w północnej Wielkopolsce, mającą swoje szczególne miejsce na historycznej i współczesnej mapie Krajny i Pogranicza. Dom Polski był i jest świadectwem wiary i walki o wolność, który mimo trudów trwał niezmiennie na stanowisku obrońcy wartości historycznych i kulturowych. Przykładem instytucji, w której głęboko osadzone są i realizowane w codziennej pracy ponadczasowe wartości dziedzictwa kulturowego oraz zachowanie tożsamości poprzez współczesne formy działania.

Z zabytków gminy wartym zobaczenia jest kościół parafialny p.w. św. Marii Magdaleny w Zakrzewie. Obecna świątynia, wybudowana w stylu neoromańskim zaczęła powstawać na miejscu starszej w latach 1839-1841. Wieża natomiast dobudowana została w roku 1911, a kaplica różańcowa w 1922r. Kościół posiada ciekawe polichromie przedstawiające świętych. Za świątynią znajduje się niewielki cmentarzyk, na którym pochowani są księża, a wśród nich ks. dr Bolesław Domański.

W niewielkiej wsi Stara Wiśniewka znajduje się urokliwy, zbudowany z dębowych belek kościółek, pochodzący z 1647r. Przy kościele stoi niewielka dzwonnica, na której wiszą trzy dzwony. Związana jest z nimi legenda. Po wybuchu I wojny światowej wydano nakaz zdjęcia dzwonów i przetransportowania ich do zakładów zbrojeniowych. Mieszkańcy Wiśniewki odmówili zdjęcia dzwonów. Dokonali tego jeńcy rosyjscy pracujący w pobliskim majątku rolnym Prochy. W tajemniczych okolicznościach, po zdjęciu, dzwony zniknęły. Pomimo sankcji nałożonych na wieś, nikt z mieszkańców nie przyznał się do ich ukrycia. Powróciły, również w niewyjaśnionych okolicznościach, po zakończeniu wojny, by dzwonić w święto Zmartwychwstania Pańskiego.

W Borach Kujańskich, na niewielkim półwyspie na jeziorze Borówno, znajdował się pałac myśliwski rodziny Hohenzollernów. Niestety obiekt został spalony przez wojska radzieckie pod koniec II wojny światowej. Obecnie można dostrzec fragmenty fundamentów i pozostałości posadzek. Dociekliwi mogą znaleźć zejścia do podziemi i piwnic pałacu, które nie zostały zasypane. Jak głosi legenda, od pałacu do miejscowości Kujan, prowadzi tunel wykopany pod jeziorem. Z pałacem wiążą się również tajemnicze opowieści o wolnomularzach i obrzędach, które miały się w nim odbywać. Podobno znajdowała się tam czarna komnata, gdzie spotykali się masoni. Warto posłuchać opowieści osób, które pamiętają tamte czasy.